Wilde Eend

Het mannetje (de woerd) is kleurrijk met een glanzend groene kop, een witte halsband, een kastanjebruine borst en gekrulde zwarte veren aan de staart. Het donkerbruine vrouwtje en de eendekuikens (pullen) hebben een schutkleur. Sommige dieren zijn (gedeeltelijk) wit; door rasveredeling is de schutkleur vervangen door een geselecteerde kleur. De witte delen bij de volwassen dieren waren geel toen ze nog eendekuiken waren.

Grootte

De lengte bedraagt 51 tot 62 cm en de spanwijdte 91 tot 98 cm.

Gewicht

850 tot 1400 gram

Habitat

De wilde eend komt voor in stad en platteland in vijvers, moerassen, meren, sloten in akkers en weilanden.

Nest

Het nest is een ondiepe kuil met gras, plantjes, bladeren en eigen donsveren bekleed. Het bevindt zich bij voorkeur aan de waterkant tussen de begroeiing. Ze nestelen ook in tuinen en maken gebruik van eendenkorven. Bekijk onze eendenkorven

Jongen

Het vrouwtje legt gewoonlijk een tot twee keer per jaar een nest, tussen februari en augustus. Het legsel bestaat uit 8 tot 12 eieren. Ze legt 1 ei per dag en gaat pas broeden als ze alle eieren gelegd heeft. De kuikens komen na vier weken uit het ei.

Voedsel

Allerlei soorten zaden, groene plantedelen.’s Zomers meer dierlijk voedsel. Bekijk ons voedsel voor de wilde eend.

Klank

Vrouwtje een luid gekwaak; mannetje een veel zachter, hoog ’kwek’ of ’rèhb’.

Karakteristieke kenmerken

De wilde eend (Anas platyrhynchos) is een veelvoorkomende soort in de gematigde en sub-tropische wateren in Noord-Amerika, Azië en Europa. De vogel komt ook wel voor in Centraal-Amerika en het Caribisch gebied. In Europa is de wilde eend een van de meest voorkomende soorten eenden.

De wilde eend heeft het wel zwaar te verduren in de natuur, hij wordt bedreigd door onder andere slootwaterpeilverlaging. Deze verlaging van het waterpeil heeft als gevolg dat oeverbegroeiing en waterplanten verdwijnen. Eendenpullen hebben te lijden onder reigers, ratten, snoeken en andere nestschenners. Koud en nat weer en een tekort aan eiwitrijk voedsel zijn verdere bedreigingen. In de zomer, wanneer het voor een lange tijd, droog en warm weer is, kan botulisme ook een groot gevaar zijn voor de eendenstand. En het autoverkeer, die maakt ook veel slachtoffers onder de wilde eenden.

In Nederland mag, ondanks alles, onder de Flora- en faunawet de wilde eend worden bejaagd van 15 augustus tot en met 31 januari. In gevallen van eendenschade op graan kan eerder in het seizoen een ontheffing worden verleend.