Spreeuw
De spreeuw (Sturnus Vulgaris) heeft een verenkleed dat zwart oogt, daaroverheen heeft hij een prachtige groene en paarse gloed. In de winter heeft de spreeuw witte spikkels. Je ziet spreeuwen vaak in grote zwermen.
Bekijk al onze spreeuw producten
Grootte
Lengte 21 cm, spanwijdte 37-42 cm
Gewicht
75-90 gram
Habitat
Overal waar geschikte holtes aanwezig zijn, zowel in oud loofbos als in steden in Europa.
Nest
De spreeuw is een holenbroeder, maakt gebruik van oude nesten of nestkast. Hij maakt een ovaal basisnest van takjes, stro en hooi
Jongen
1 legsel van vijf tot zes blauwige eitjes zo tegen half april
Voedsel
Spreeuwen eten alles, maar halen voor de jongen vooral insecten. Bekijk ons voedsel voor de spreeuw
Klank
De zang van de spreeuw een aaneengeschakeld geheel van klikkende, rollende en slissende geluiden, onderbroken door een hard, in toon dalend gefluit, zo ongeveer als kinderen doen wanneer ze het geluid van langssuizende kogels nabootsen. Spreeuwen kunnen bovendien fenomenaal andere vogels imiteren. Maar het blijft niet beperkt tot de zang van andere vogels, maar ook sirenes, autoalarmen, computerspelletjes, wekkers, geplons en gekwaak van kikkers, kan hij feilloos nadoen.
Karakteristieke kenmerken
Je ziet spreeuwen vaak in grote zwermen. Deze groepsvorming gebeurt stapje voor stapje, iedere dag sluiten er steeds een paar spreeuwen zich bij de groep aan. Dat leidt ten slotte in augustus tot de bekende spreeuwenwolken en de slaapplaatsen van soms wel tienduizenden vogels.
Waarom spreeuwen zo massaal overnachten, daar zijn ornithologen het nog steeds niet over eens. Want veilig voor roofvogels zijn ze zo niet echt, zo’n knetterhard gekwetter trekt al van verre de aandacht. Wel is de kans dat een spreeuw in de groep wordt gegrepen kleiner omdat de roofvogel moeite heeft met kiezen. Vooral onervaren rovers hebben daar moeite mee. De theorie van de Britse biologe Wynne-Edwards is dat spreeuwen willen zien met hoeveel ze zijn, met het oog op de beschikbare hoeveelheid voedsel in de omtrek.